- „Dawno temu w Galaktyce Popularnej”
- Albert Jawłowski (red.)
- Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne
W 1979 roku, dwa lata po światowej prapremierze, na ekranach polskich kin po raz pierwszy wyświetlono „Nową Nadzieję”, nikt zresztą wtedy tego filmu tak nie nazywał – mówiło się po prostu „Gwiezdne Wojny” i tyle. W Polsce, tak jak wszędzie indziej, film niemal od razu stał się czymś więcej niż zwykłym hitem kinowym. Niemal od razu okazało się, że „Gwiezdne Wojny” to jeden z najważniejszych filmowych eposów bohaterskich w dziejach kina. George Lucas, jak nikt przed nim, wygrał klasyczne epickie struktury narracyjne, w tym przede wszystkim, oparte o konstrukcję obrzędu przejścia, struktury mitu inicjacyjnego. Szeroko i, co być może ważniejsze, świadomie czerpał z szerokiej skarbnicy wielkich, klasycznych toposów narracyjnych i symbolicznych. Buchalteryjna przebiegłość w użytkowaniu archetypowych symboli i struktur, którą wykazał się George Lucas w skompilowaniu tej rozrywkowej, hollywoodzkiej produkcji wzmacnia jeszcze siłę ideologicznego – wręcz sakralnego – rażenia „Gwiezdnych Wojen”. Perfekcja z jaką odwołał się m.in. do ludzkiego „instynktu” sacrum czy uniwersalnego aksjologicznego napięcia „dobro – zło” zrodziła jeden z najszerzej oddziałujących produktów przemysłu rozrywkowego. Wydaje się, że właśnie to stanowi o potężnej –nomen omen – „mocy” fenomenu „Gwiezdnych Wojen”.
Wykorzystując pretekst, którego dostarcza 30 rocznica polskiej premiery pierwszej odsłony sagi „Gwiezdne Wojny” pragniemy przyjrzeć się temu nieco bliżej. Celem tej publikacji były opis i analiza wybranych motywów filmu oraz towarzyszących mu zjawisk w szeroko rozumianej perspektywie kulturoznawczej. W związku w tym ksiązka zawiera teksty autorów reprezentujących różne, choć nie wszystkie, dziedziny nauk społecznych: antropologów i socjologów kultury, kulturoznawców, filozofów, religioznawców, politologów, językoznawców.
